Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Καιρό είχα να διαβάσω ένα murder mystery που να κυλάει τόσο γρήγορα και πολύ το ευχαριστήθηκα όταν έπιασα το «Δείπνο Δολοφόνων» στα χέρια μου. Γραμμένο σε ένα στυλ που είχα πεθυμήσει, μιας και τελευταία έχουμε πήξει στο crime, και ακολουθώντας όλα τα κλισέ που θα περίμενε κανείς, με έκανε να μη θέλω να το αφήσω από τα χέρια μου.
Το βιβλίο ξεκινάει με μια κηδεία στην οποία εκτός από το νεκρό, τους νεκροθάφτες και τον ιερέα παρευρίσκεται μόνο ένας ακόμη άνθρωπος. Ο άνθρωπος αυτός υπόσχεται στον εαυτό του και στον νεκρό του φίλο να κάνει ότι μπορεί για να βρει το δολοφόνο του. Είναι σίγουρος, πως για το θάνατο του φίλου του ευθύνεται κάποιος από την παλιά του παρέα του πανεπιστημίου. Μπορεί να έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε και η παρέα αυτή να έχει διαλυθεί, όμως ο Κέβιν δεν πρόκειται να αφήσει το θάνατο του Λουκ ατιμώρητο.
Στα επόμενα κεφάλαια ακολουθούμε κάθε έναν από την παλιά παρέα του Λουκ, βλέπουμε σε ποιο σημείο της ζωής του έχει φτάσει και τι έχει καταφέρει μέχρι τώρα, ως τη στιγμή που θα λάβει το τηλεφώνημα του Κέβιν μαζί με μια περίεργη πρόσκληση. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την πρόσκληση, όσο κι αν το ήθελε, όμως δεν έχει και πολλές επιλογές. Σύντομα το Σαββατοκύριακο που θα κληθούν να περάσουν όλοι μαζί και το τελικό δείπνο, θα μετατραπεί σε ό,τι πιο δυσάρεστο έχουν ζήσει ποτέ τους, καθώς καλά κρυμμένα μυστικά του παρελθόντος έρχονται σιγά σιγά στο φως, όπως και ο πραγματικός λόγος που κλήθηκαν σε αυτό το δείπνο. Σκοπός του Δείπνου είναι να βρεθεί ο δολοφόνος του Λουκ και ο Κέβιν δεν πρόκειται να υποχωρήσει μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Η συγγραφέας στήνει το βιβλίο της δίνοντας πληροφορίες από τη ζωή του κάθε χαρακτήρα, έτσι ώστε να δούμε πόσο μπορεί να του στοιχήσει ένα κρυμμένο μυστικό και τι κίνητρα θα μπορούσε να έχει ώστε να δολοφονήσει τον παλιό του φίλο. Είναι αρκετά ξεκάθαρο από την αρχή ότι κανείς τους δεν θέλει να βρίσκεται εκεί, αλλά αναγκάζεται. Τα συναισθήματα του καθενός γίνονται ξεκάθαρα από τη στιγμή που λαμβάνουν το τηλεφώνημα, μέχρι τη στιγμή που συναντιούνται όλοι μαζί και για όσο διαρκεί το δείπνο και αποκαλύπτονται τα μυστικά.
Μπορεί να βλέπουμε πολλές πτυχές του κάθε χαρακτήρα, όμως δε θα έλεγε κανείς πως είναι συμπαθητικοί χαρακτήρες. Κάθε άλλο. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, είναι εξαιρετικά αντιπαθείς και αυτό είναι ένα από τα βασικά στοιχεία του βιβλίου. Σκοπός της συγγραφέως ήταν, φαντάζομαι, να αντιπαθήσει ο αναγνώστης τους χαρακτήρες ώστε να μπει στη διαδικασία να αναζητήσει το δολοφόνο ανάμεσά τους. ΜΕ τα στοιχεία που σιγά σιγά αποκαλύπτονται, όπως και οι καλεσμένοι στο δείπνο, έτσι και ο αναγνώστης αρχίζει να αναρωτιέται ποιος μπορεί να έφτασε στο έγκλημα.
Γρήγορο και έξυπνο, ένα βιβλίο που θα θέλατε να διαβάσετε.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Εύη Φρυγανά γεννήθηκε στη Χαλκίδα και σπουδάζει Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Η αγάπη της για τη συγγραφή την οδήγησε τον Αύγουστο του 2013 να ιδρύσει το λογοτεχνικό μπλογκ Moonlight Tales και το ενδιαφέρον της για ό,τι σχετίζεται με τις έρευνες ανθρωποκτονιών να παρακολουθήσει πολυάριθμα σεμινάρια εγκληματολογίας.
Ξεκίνησε να γράφει από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και το 2016 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Αναζήτηση Εκδίκησης». Από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη κυκλοφορεί το αστυνομικό μυθιστόρημα «Ο Κήπος με τους Υάκινθους» και το μυθιστόρημα μυστηρίου «Δείπνο Δολοφόνων».
