Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Με ένα βιβλικό τίτλο και μια εικόνα όπως αυτή του εξωφύλλου, ο υποψήφιος αναγνώστης δεν μπορεί παρά να διαβάσει τουλάχιστον το οπισθόφυλλο, αν όχι το βιβλίο κατευθείαν. Εκεί θα βρει μια ιστορία πολύ πολύ ενδιαφέρουσα που κινείται σε παρόν και παρελθόν.
Στα Χανιά του σήμερα, στην Ιερά Μονή της Παναγιάς Ακρωτηριανής ο συντηρητής έργων τέχνης Σταύρος Βεργάκης ανακαλύπτει μια εικόνα απείρου κάλους κρυμμένη κάτω από μια εικόνα της Παναγίας. Με τη χρήση της τεχνολογίας καταφέρνει να διαχωρίσει τις δύο εικόνες, όμως κοιτάζοντας καλύτερα την κρυμμένη εικόνα ανακαλύπτει πως στην ουσία είναι βλάσφημη. Ένα έργο που κανείς δε θα περίμενε να βρει σε ένα μοναστήρι, κι όμως ένα έργο τέχνης με τεχνικές πολύ μπροστά από την εποχή του. Αυτό που δε βρίσκει όμως είναι ο καλλιτέχνης. Φαίνεται πως ακολουθεί εν μέρη τους κανόνες της αγιογραφίας και δεν υπογράφει το έργο του. Όμως ποιος αγιογράφος θα μπορούσε να φιλοτεχνήσει μια βλάσφημη εικόνα;
Έργο του ίδιου καλλιτέχνη θα βρεθεί μπροστά του σε ένα συνέδριο που παρίσταται στη Σμύρνη. Ούτε εκεί θα μάθει τον καλλιτέχνη αλλά θα βρεθεί αντιμέτωπος με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για εκείνον και τους πίνακές του. Όταν επιστρέψει στα Χανιά, θα έχει να αντιμετωπίσει μια απώλεια και ένα καλά κρυμμένο μυστικό.
Στα Χανιά του 1920, ο Ιωάννης, ένα παιδί με ένα χέρι καλό και ένα μισερό, γεννιέται από μια μάνα που καλό δεν έχει στην καρδιά της για κανέναν, ούτε καν για τον ίδιο της το γιο. Το παιδί μεγαλώνει και βάλλεται με κακία και αποστροφή από παντού. Όλοι το αποπαίρνουν και κανείς δεν του δίνει σημασία. Το μόνο που του γαληνεύει την ψυχή είναι η ζωγραφική. Τα χρώματα, τα πινέλα και τα μάτια ενός κοριτσιού που γνώρισε τη μέρα που έχασε τον πατέρα του. Αυτά είναι τα μόνα που του δίνουν ζωή και αυτά ακριβώς του στερούνται στην υπόγεια φυλακή που κρατείται. Τι κι αν αυτός είναι Χριστιανός και το κορίτσι Μουσουλμάνα. Ο έρωτας θρησκείες δεν κοιτά, μόνο θεριεύει μες στις καρδιές των ανθρώπων.
Μια κάποια ελευθερία βρίσκει ο νεαρός Ιωάννης μόνο στο πλάι του θείου του, του ηγούμενου Καλλίνικου. Εκείνος είναι που κάθε φορά τον ελευθερώνει από το υπόγειο και που τον παίρνει μαζί του στο μοναστήρι, όμως ούτε εκεί βρίσκει ηρεμία ο Ιωάννης. Θα έλεγε κανείς πως οι καλόγεροι, άνθρωποι του Θεού όπως είναι, δε θα κακιώνανε σε ένα δεινοπαθημένο παιδί, όμως κάποιους από αυτούς τους ενοχλεί ακόμα και το γεγονός πως έχει μόνο το αριστερό του χέρι και δε θα έπρεπε να κάνει στο σταυρό του με λάθος χέρι.
Νομίζω όλα τα παραπάνω συνοψίζουν όλα όσα μπορώ να αποκαλύψω για την ιστορία του βιβλίου, χωρίς να πω τα μυστικά του. Έχει όλα όσα σας είπα κι ακόμα παραπάνω. Πολλά τα θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο. Τη διαφορά των θρησκειών. Το μίσος ανάμεσα σε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους. Την ανταλλαγή των πληθυσμών. Την αγάπη., Την πίστη σε Θεό κι ανθρώπους. Την ψυχική ασθένεια. Την τέχνη.
Στο «Κατά Ιωάννη» συνάντησα ανθρώπους του Θεού που ήταν χειρότεροι κι από εγκληματίες. Συνάντησα και απλούς ανθρώπους που ήταν άγιοι, γεμάτοι καλοσύνη για τον συνάνθρωπο και ανιδιοτέλεια. Συνάντησα και μια ψυχή που πλήρωνε μια ολόκληρη ζωή κρίματα που δεν ήταν δικά της. Τον συμπόνησα τον Ιωάννη και τον κατάλαβα. Στενοχωρήθηκα με τις στεναχώριες και τις περιπέτειές του και ήθελα για εκείνον ένα άλλο τέλος. Όμως εκείνος μαρτύρησε κι ας μην ανακηρύχθηκε άγιος.
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Σπύρος Πετρουλάκης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα, έχοντας ζήσει επίσης στο Ρέθυμνο και στα Χανιά από όπου και κατάγεται. Έχει δύο παιδιά, την Ειρήνη και τον Κωνσταντίνο. Είναι συνθέτης και στιχουργός και έχει συμμετάσχει σε μουσικές παραστάσεις και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Τραγούδια του περιλαμβάνονται σε CD πολλών γνωστών καλλιτεχνών, ενώ έχει γράψει μουσική και τραγούδια για ντοκιμαντέρ και θεατρικές παραστάσεις.
Ασχολείται με τη φωτογραφία (φωτογραφίες του έχουν βραβευτεί και δημοσιευτεί σε ευρωπαϊκά περιοδικά), είναι αφηγητής παραμυθιών, προπονητής και Πανελληνιονίκης στο άθλημα του Taekwondo και έχει ως χόμπι την αναρρίχηση και τις καταδύσεις.
Από τις εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Το παράθυρο της Νεφέλης (2014), Η εξομολόγηση (2015), H Παναγιά της φωτιάς (2016), Το τελευταίο δαχτυλίδι (2017), Αμαλία (2018), Σασμός (2019), Η νύχτα της αλήθειας (2020) καθώς και τα βιβλία του για παιδιά Στα χνάρια του κουρσάρου Μπαρμπαρόσα (2014), Ο θησαυρός του Κυβερνήτη (2015), Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας (2016), Η συνταγή της ευτυχίας (2016) και Το αθάνατο νερό (2019).
Ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας: petroulakis.spiros@gmail.com
