Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Δυο νέοι άνθρωποι γνωρίζονται κάτω από όχι και τόσο ξεκάθαρες συνθήκες και σιγά σιγά, αρχίζουν να νιώθουν πράγματα ο ένας για τον άλλο. Όμως, δεν είναι όλα τόσο απλά, μιας κι ο Μάιλς έχει ξεκαθαρίσει από την αρχή στην Τέιτ ότι δεν πρόκειται να την ερωτευτεί, δεν πρόκειται να έχουν μέλλον ή μια πραγματική σχέση. Αν συμφωνεί να βρίσκονται μόνο για σεξ, τότε μπορούν να συνεχίσουν. Όμως δεν πρέπει να τον ρωτάει για το παρελθόν και δεν πρέπει να ελπίζει για το μέλλον. Δεν της το λέει ξεκάθαρα, όμως ξέρει ότι θα την πληγώσει και αυτό είναι το τελευταίο που θέλει.
Η Τέιτ υποθέτει πως μπορεί να αρκεστεί στο σεξ. Άλλωστε, ο Μάιλς είναι ένας πολύ γοητευτικός άντρας και έχει περάσει καιρός που είναι μόνη της. Με το μεταπτυχιακό και τη δουλειά δεν έχει τόσο πολύ χρόνο ελεύθερο να αφιερώσει σε μια σχέση και θεωρεί πως θα τα καταφέρει να μείνει σε αυτό που συμφώνησαν. Όμως δεν τα καταφέρνει. Είναι συναισθηματικός άνθρωπος και δεν αργεί να ερωτευτεί τον Μάιλς.
Η μεταξύ τους σχέση είναι άσχημη. Η Τέιτ νιώθει πολλά συναισθήματα όμως ο Μάιλς δεν απομακρύνεται από τους κανόνες που είχε θέσει αρχικά. Τι κι αν η Τέιτ πιστεύει πως τα μάτια του προδίδουν όσα δε λέει. Οι πράξεις του της δίνουν να καταλάβει πως αυτό που έχουν μεταξύ τους δεν πρόκειται να αλλάξει. Η Τέιτ πληγώνεται από τη συμπεριφορά του αλλά και γιατί τα αισθήματά της είναι πιο βαθιά, πιο δυνατά και τα δέχεται, δεν προσπαθεί να τα διώξει.
Μπορεί ο Μάιλς να λέει ότι το τελευταίο που θέλει είναι να την πληγώσει, εντούτοις αυτό ακριβώς κάνει. Όχι μία αλλά πολλές περισσότερες φορές. Η συγγραφέας μας παρουσιάζει ένα Μάιλς που έχει υποφέρει στο παρελθόν, κάτι όμως που μαθαίνουμε προς το τέλος του βιβλίου, αλλά που έχουμε κάπως υποψιαστεί μιας και δε θέλει να αγαπήσει ξανά. Δεν αξίζει όπως λέει. Κι ακριβώς επειδή είναι βιβλίο της Χούβερ, όπου περίμενα εξαρχής ο ήρωας να καταπιέζει τα συναισθήματά του, είτε από φόβο γιατί είχε πληγωθεί στο παρελθόν, είτε για κάποιο παρόμοιο λόγο, ακριβώς γι’ αυτό συνέχιζα να το διαβάζω χωρίς να μισήσω τον Μάιλς και χωρίς να πω στην Τέιτ πόσο ηλίθια είναι που κάθεται και τα υπομένει όλα αυτά.
Από τη μια περίμενα πως αργά ή γρήγορα θα αποκαλύπτονταν το παρελθόν και η αγάπη θα φώλιαζε ανεμπόδιστη ανάμεσα στο ζευγάρι και από την άλλη σκεφτόμουν τι συμβουλές πρόκειται να δώσω στην κόρη μου ώστε να μην ανεχτεί όσα ανέχτηκε η Τέιτ. Τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο σε αυτή τη σχέση, όπως και σε πολλές σχέσεις που ο ένας από τους δύο πληγώνεται επανειλημμένως. Σε αυτές τις περιπτώσεις η συμβουλή μου είναι «Φύγε όσο είναι καιρός. Δεν αξίζει κανένας τόσο πολύ».
Καταλαβαίνω τι έγινε στο παρελθόν που μετέτρεψε τον Μάιλς στον άνθρωπο που είναι τώρα. Καταλαβαίνω τις ενοχές του αλλά και τα λάθη των άλλων που του φόρτωσαν επιπλέον ενοχές. Σίγουρα χρειαζόταν βοήθεια, από τους δικούς του ανθρώπους, από ειδικούς για να το ξεπεράσει. Και φυσικά καταλαβαίνω τον φόβο του όταν μετά από τόσο καιρό νιώθει έντονα συναισθήματα για μια κοπέλα. Δεν τον δικαιολογώ. Τον κατανοώ, αλλά δεν τον δικαιολογώ, ούτε αυτόν ούτε τη συμπεριφορά του. Μπορεί να το έκανα κάποτε, αλλά όχι πια…
«Η αγάπη δεν είναι πάντα όμορφη. Κάποιες φορές αφιερώνεις όλο σου τον χρόνο με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Κάπως καλύτερα. Τότε, πριν καν το καταλάβεις, βρίσκεσαι πάλι πίσω, εκεί από όπου ξεκίνησες, μόνο που κάπου στο μεσοδιάστημα έχεις χάσει την καρδιά σου».
― Colleen Hoover, Σκοτεινή αγάπη
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Colleen Hoover έχει γράψει πολυάριθμα μυθιστορήματα και νουβέλες που έχουν αναρριχηθεί στην πρώτη θέση των New York Times κι έχουν γίνει παγκόσμια best sellers. Ζει στο Τέξας με τον σύζυγό της και τους τρεις γιους τους. Είναι ιδρύτρια του The Bookworm Box, μιας αφιλοκερδούς συνδρομητικής υπηρεσίας και βιβλιοπωλείου, στο Sulphur Springs του Τέξας. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα colleenhoover.com, ενώ μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη συγγραφέα και την ομάδα της (που ονομάζεται Stephanie) στην ηλεκτρονική διεύθυνση hooverink@outlook.com.
