Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Πέρυσι διάβασα και αγάπησα το «Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων», ένα μικρό βιβλίο που όμως μου προκάλεσε τόσα πολλά συναισθήματα! Φέτος ήταν η σειρά του «Η σκηνή των μεγάλων ονείρων» ένα επίσης μικρό βιβλίο που και πάλι ζέστανε την ψυχή μου και με έκανε να χαμογελάω! Γιατί κάποιες φορές, η φιλία, η αγάπη, η ευτυχία, αυτό που ψάχνουμε διακαώς, είναι εκεί μπροστά μας και το μόνο που μένει είναι να ανοίξουμε τα μάτια μας και να το δούμε, να το αγκαλιάσουμε και να το τολμήσουμε.
Αυτή τη φορά δεν διαβάζουμε ένα βιβλίο για τα βιβλία, αλλά ένα βιβλίο για το θέατρο. Ο Μαξ Μπόρχες, καταξιωμένος θεατρικός σκηνοθέτης στη Βαρκελώνη και η βοηθός σκηνοθέτη Έλσα Σολέρ είναι οι βασικοί ήρωες αυτού του βιβλίου και μας μυούν στον Σαίξπηρ. Ο γνωστός συγγραφέας πρόκειται να ανεβάσει μια παράσταση τόσο στην πόλη του τη Βαρκελώνη, όσο και σε ένα φεστιβάλ στο Εδιμβούργο. Αυτό σημαίνει πως η παράσταση και άρα και οι συντελεστές της, θα είναι δίγλωσση. Όλο αυτό προσθέτει μια κάποια παραπάνω δυσκολία στον εκκεντρικό θίασο που διευθύνει ο Μπόρχες. Ας είναι καλά η Έλσα, η βοηθός σκηνοθέτη, που με την ψυχραιμία που τη διακρίνει, καταφέρνει να σβήσει κάθε φλόγα πριν μετατραπεί σε φωτιά και κάνει το θίασο παρανάλωμα του πυρός.
Ο Μπόρχες εμπιστεύεται την κρίση της Έλσας από τη μέρα που τη γνώριζε. Επρόκειτο να δώσει μια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο και ενώ ο κοσμήτορας και το κοινό του τον περίμεναν επί είκοσι λεπτά, ο Μαξ ήταν κρυμμένος στην καφετέρια του Πανεπιστημίου. Η Έλσα, που έκανε το μεταπτυχιακό της εκείνο το διάστημα, τον αναγνώρισε με το που μπήκε. Η εφημερίδα που κρατούσε αλλά δε διάβαζε ο Μπόρχες δεν κατάφερε να τον κρύψει από τα μάτια της. Έτσι, εκείνη τη μέρα ο κοσμήτορας και οι λοιποί καθηγητές και φοιτητές απόλαυσαν τη διάλεξη του γνωστού σκηνοθέτη, ο Μαξ Μπόρχες βρήκε νέα βοηθό σκηνοθέτη, η προηγούμενη τον είχε εγκαταλείψει, και η Έλσα βρήκε μια δουλειά που αγάπησε.
Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη, το ένα στη Βαρκελώνη και το άλλο στο Εδιμβούργο. Βρισκόμαστε δύο μήνες πριν την πρεμιέρα του έργου στη Βαρκελώνη και τίποτα δεν πάει καλά! Οι μάγισσες είναι πολύ όμορφες για μάγισσες. Οι προηγούμενες ήταν πιο κατάλληλες όμως με δύο εγκύους, η τρίτη απλά το έσκασε. Ο Μαξ ήθελε να ανεβάσει Άμλετ, αλλά αφού τον επέλεξε ο αιώνιος εχθρός του για να σηκώσει την αυλαία στο ίδιο Φεστιβάλ, αναγκάστηκε να επιλέξει κάποιο άλλο έργο. Ο «Μάκβεθ» ήταν η καλύτερη επιλογή, δεδομένου του ότι θα ανέβαινε στη Σκωτία. Με τέτοια αρχή, δε θα μπορούσαν να μη στραβώσουν κι άλλο τα πράγματα. Ο απρόσιτος σκηνοθέτης που σε όλους απαντάει με ένα μουγκρητό, εκτός από τη βοηθό του, βλέπει τα σημάδια που προσπαθεί τόσο καλά ο κάθε ηθοποιός να κρύψει. Ξέρει όμως ότι δε θα του μιλήσει κανένας τους αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Θα μιλήσουν όμως στην Έλσα γι’ αυτό και την επιστρατεύει. Μπορεί να φαίνεται λιγάκι μουντρούχος, όμως αγαπάει το θίασό του και την τέχνη του και θέλει μόνο το καλό τους.
Η περιγραφή της Βαρκελώνης να μας κάνει να θέλουμε να ταξιδέψουμε στην Καταλονία και να βρεθούμε σε όσα περισσότερα από τα μέρη περιγράφει η συγγραφέας. Όταν όμως η δράση μεταφερθεί στο Εδιμβούργο, η Σκωτία με τις ομίχλες της, τις λίμνες της, τα καταπράσινα και βραχώδη Χάιλαντς και τους ψηλούς πύργους θα μπουν στην καρδιά μας και θα σχηματιστούν στο νου μας λες και βρισκόμαστε κι εμείς εκεί! Αγάπησα το Φλοτιγκάρι και ενθουσιάστηκα διαβάζοντας για το Καταφύγιο της Φλόρα Μαγκντόναλντ! Έχοντας διαβάσει για τη μάχη του Κάλοντεν το 1746 αλλά και για τον «ωραίο πρίγκηπα Τσάρλι» ή Bonnie Prince Charlie όπως τον αποκαλούν οι Σκοτσέζοι, δέθηκα ακόμα περισσότερο με το συγκεκριμένο μέρος!
«Η σκηνή των μεγάλων ονείρων» είναι ένα βιβλίο για τη φιλία, την αγάπη για το θέατρο αλλά και την αγάπη γενικότερα.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Monica Gutierrez (Μόνικα Γκουτιέρες) γεννήθηκε στη Βαρκελώνη. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία και ιστορία. Ασχολείται με τη συγγραφή και έχει διακριθεί για τα διηγήματα και τα ποιήματά της.
