Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Οι δάσκαλοι της Ε’ Δημοτικού, έχουν οργανώσει μια Ημερίδα Επινοήσεων! Οι μαθητές της τάξης θα πρέπει να επινοήσουν κάτι και να το παρουσιάσουν τη συγκεκριμένη ημέρα στην εκδήλωση και φυσικά μπροστά σε ολόκληρο το σχολείο, τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους. Κάποιοι έχουν ενθουσιαστεί με την ιδέα, όπως η Θεοδώρα για παράδειγμα!
Μόλις πήρε στα χέρια της την ανακοίνωση για την Ημερίδα, δεν έπαψε να κατεβάζει ιδέες! Η οικογένειά της και ο γάτος της, την έβλεπαν κάθε μέρα να τριγυρίζει με τη σελίδα της ανακοίνωσης στο ένα χέρι και το σημειωματάριό της στο άλλο. Κάθε τόσο σημείωνε και μια ιδέα, ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή να καταλήξει στην καλύτερη, αυτή που θα παρουσίαζε στην Ημερίδα Επινοήσεων. Ευχόταν μόνο να άρεσε η επινόησή της στους συμμαθητές της. Το πρωί της Ημερίδας, η Θεοδώρα ξύπνησε πριν καν χτυπήσει το ξυπνητήρι της και ήταν ήδη στο ντους προβάροντας τα όσα θα έλεγε για να περιγράψει την επινόησή της!
Ο Βαγγέλης πάλι, όχι απλά δεν ξύπνησε όταν χτύπησε το ξυπνητήρι του, αλλά η μητέρα του αναγκάστηκε να του ρίξει ένα ποτήρι νερό στη μούρη για να ανοίξει τα μάτια του! Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν καθόλου πρόθυμος να πάει στο σχολείο αυτό το Σάββατο, γιατί πολύ απλά δεν είχε καμία ιδέα να παρουσιάσει στην Ημερίδα! Παρ’ όλα αυτά, επέμενε να λέει στη μητέρα του ότι είχε σκεφτεί κάτι και ότι ήταν έκπληξη. Όλο αυτό το διάστημα που θα έπρεπε να κατεβάζει ιδέες, εκείνος «κατέβαζε» γαριδάκια και έπαιζε με τον σκύλο του. Έπρεπε να βρει ένα τρόπο να πείσει τη μητέρα του ότι είναι άρρωστος και ότι δεν μπορεί να πάει στην Ημερίδα. Το πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή, όμως δεν τα κατάφερε, βρέθηκε στη σκηνή μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της Ε’ Δημοτικού, περιμένοντας τη σειρά του.
Τελικά, και τα δύο παιδιά θα παρουσιάσουν μια επινόηση στους συμμαθητές τους και θα χειροκροτηθούν. Η Θεοδώρα εμπνεύστηκε από τα βρομερά αθλητικά παπούτσια του αδερφού της για την επινόησή της. Ο Βαγγέλης εμπνεύστηκε από μια μασημένη τσίχλα και αυτοσχεδίασε δημιουργώντας μερικά στιχάκια. Οι επινοήσεις και των δύο παιδιών άρεσαν στους συμμαθητές τους και ήταν και οι δύο χρήσιμες! Και τελικά, τα παιδιά που μέχρι πριν από εκείνη την ημέρα δεν είχαν μιλήσει και πολύ στο σχολείο, κατάλαβαν ότι συμπαθούν το ένα το άλλο και άρχισαν να περνούν χρόνο μαζί αλλά και με τα κατοικίδιά τους.
Η συγγραφέας, μέσα από αυτό το ευφάνταστο κείμενο, μας δείχνει πως δύο διαφορετικοί άνθρωποι μπορούν να προσεγγίσουν το ίδιο θέμα από διαφορετική σκοπιά. Στην προκειμένη περίπτωση ήταν μια επινόηση. Η Θεοδώρα σκέφτηκε κάτι πολύ πρακτικό που θα μπορούσε να βοηθήσει κι άλλους, όχι μόνο την ίδια και την οικογένειά της. Ήταν μεθοδική, τυπική και προετοιμασμένη. Ο Βαγγέλης φαίνεται πως είναι πιο πολύ τύπος της τελευταίας στιγμής ή πίστευε πως δε μπορούσε να σκεφτεί μια καλή ιδέα. Τελικά, όταν ήρθε η ώρα, κατάφερε να αντλήσει έμπνευση από αυτά που του συμβαίνουν και να αυτοσχεδιάσει. Και παρά το γεγονός ότι αυτά τα δύο παιδιά είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους και το γεγονός ότι θα μπορούσαν να ζηλεύει το ένα το άλλο για την επινόηση ή την επιτυχία του, εκείνα επέλεξαν να χαρούν για το άλλο παιδί και να αγκαλιάσουν την επινόησή του. Η θετική προσέγγιση είναι και η καλύτερη προσέγγιση και ο πιο ωραίος τρόπος να κάνεις φίλους!
Κατάλληλο για παιδιά από 9 ετών.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η ΑΝΤΡΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ γεννήθηκε στην Κύπρο το 1980. Αποφοίτησε από το Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου και εργάζεται ως δασκάλα. Έχει τιμηθεί τρεις φορές με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας Κύπρου για Μεγάλα Παιδιά και Εφήβους και έχει βραβευτεί τρεις φορές από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.
Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα βιβλία της «Μπελαδομαγνήτης», «Πηνελόπη», «Καρδιά πάνω σε ρόδες», «Από τους τέσσερις ο τέταρτος» και «Εβδομηντάχρονη ετών 10».
Κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της «Το καλοκαίρι που μεγάλωσα» (Εκδόσεις Κέδρος), «Βοήθεια!» (Εκδόσεις Μεταίχμιο) και «Πού πήγε το γέλιο σου, Ορσαλία;» (Εκδόσεις Πατάκη).
Περισσότερες πληροφορίες για τη συγγραφέα και τα βιβλία της μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση https://antriantoniou.com
