-
Κυρία Παπαδημητρίου, καταρχήν θα ήθελα να σας καλωσορίσω στο Chill and read και να σας ευχαριστήσω πολύ που δεχτήκατε να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη. Αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό σας στο Moonlight Tales, είστε ένας πολύ δημιουργικός άνθρωπος. Πείτε μου όμως, πως μπήκε το βιβλίο και κατ’ επέκταση η συγγραφή στη ζωή σας;
Καλώς σας βρήκα, αγαπητή μου, και ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω για εμένα και για το έργο μου. Όπως έχω πει και άλλες φορές, είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει να ασχολείται με πολλά και διαφορετικά πράγματα. Νομίζω ότι η δημιουργία ήταν ανέκαθεν κομμάτι μου, με όποιον τρόπο και αν αυτό εκφραζόταν. Η ανάγνωση βιβλίων ήταν κάτι που δεν μου άρεσε από πάντα, αλλά ήρθε στη ζωή μου μέσω του Χάρι Πότερ και της πολύ σημαντικής εποχής των young adult βιβλίων που άρχισαν να γίνονται πιο γνωστά μετά την επιτυχία του «Λυκόφως». Η λογοτεχνία του φανταστικού και της δυστοπίας ήταν αυτή που με γράπωσε γερά και με έβαλε μέσα σε άλλους κόσμους που λάτρεψα, φοβήθηκα, μίσησα… Και η συγγραφή ξύπνησε μέσα μου έπειτα. Θυμάμαι τον εαυτό μου να προσπαθεί να σκαρώσει ιστορίες και σε μικρή ηλικία, αλλά δεν είχα ποτέ την υπομονή να φτάσω κάποια ως το τέλος. Όταν μεγάλωσα, τη βρήκα. Και πλέον νομίζω ότι δεν μπορώ να ζήσω δίχως τη συγγραφή.
-
Γιατί επιλέξατε τη λογοτεχνία του φανταστικού ως μέσω έκφρασης; Θα παραμείνετε στο ίδιο είδος ή θα θέλατε να δοκιμάσετε και σε κάποιο άλλο;
Απ’ ό,τι φαντάζομαι καταλάβατε ήδη, λατρεύω οτιδήποτε έχει να κάνει με το φανταστικό: από βιβλία, ταινίες, επιτραπέζια, δωμάτια απόδρασης… Νομίζω ότι είναι ο τρόπος μου να ξεφεύγω από την πραγματικότητα. Πέρα, όμως, από την ανάγνωση του συγκεκριμένου είδους, για εμένα η συγγραφή του είναι ένα από τα πιο δύσκολα στοιχήματα. Όταν ξεκίνησα να γράφω, ήθελα να δημιουργήσω κάτι… Τα άλλα είδη έχουν πολλούς περιορισμούς σε αυτό το κομμάτι και δεν ήθελα να δεσμεύσει τίποτα τη φαντασία μου. Κι έτσι άρχισα να συνδέω ιδέες και να στήνω τον αστρικό κόσμο. Να μην παρεξηγηθώ, έχει και η λογοτεχνία του φανταστικού τους περιορισμούς της (και εκεί κρίνεις το πόσο έχει δουλευτεί ένα βιβλίο), δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, αλλά προσφέρεται για πολλή σκέψη και λύση ενός παζλ.Έχω ήδη γράψει και άλλα είδη, όπως π.χ. μυστηρίου και κωμικό, όπως επίσης δουλεύω και μία περιπέτεια που δεν είναι τόσο φαντασίας, και μου αρέσει να το κάνω. Αλλά η λατρεία είναι μία.
-
Η Αγγελίνα και η συγγραφέας Αγγελίνα είναι το ίδιο άτομο ή διαχωρίζονται; Αλλάζει κάτι πάνω σας όταν γράφετε;
Συνήθως τα ρούχα, μιας και σχεδόν πάντα γράφω χουχουλιασμένη με κουβέρτα ή ρόμπα! Πέρα από αυτό, όμως, δεν νομίζω ότι έχω άλλη προσωπικότητα όταν γράφω. Κρατάω τις ίδιες παραξενιές, τις ίδιες συνήθειες, τα ίδια ελαττώματα και προτερήματα.
-
Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας δυσκολεύει τη γραφή σας;
Αχ, πάμπολα! Το βασικό μου στοιχείο είναι ότι πάντα έχω τόσο πολλά πράγματα να κάνω, που δεν προλαβαίνω να γράψω, και δεν μπορώ να βάλω όριο στα πόσα πρότζεκτ θα τρέξω ταυτόχρονα. Επίσης, η προσοχή μου πλέον αποσπάται πολύ εύκολα, με αποτέλεσμα να πρέπει ανά λίγες γραμμές να κάνω κάτι άλλο. Επίσης είμαι πολύ ανυπόμονη για το τι θα γίνει στην ιστορία κάθε φορά, ενθουσιάζομαι με αυτά που σκέφτομαι και μετά δεν με τρώει να τα γράψω. Ψυχοπάθεια; Μπορεί…
-
Υπάρχει μυστικό για να γράψει ένας συγγραφέας ένα καλό λογοτεχνικό έργο;
Ναι, και δεν θα έπρεπε να είναι μυστικό, αλλά να το γράψουμε σε πλακάτ και να διαδηλώνουμε στους δρόμους. Και αυτό είναι η σκληρή δουλειά. Όσο σημαντικό και να είναι το ταλέντο ή η φαντασία, κανένα βιβλίο δεν θα είναι αξιόλογο αν δεν έχει δουλευτεί πολύ από τον συγγραφέα, τόσο σε επίπεδο ιδέας και στησίματος, όσο και πράξης.
-
Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το βιβλίο σας «Αίμα από Ασήμι»; Τι θα θέλατε να αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντάς το;
Το Αίμα από Ασήμι είναι ένα βιβλίο φαντασίας και μυστηρίου. Ακολουθεί την ιστορία της Ναντίν Βιλνέβ, η οποία έχει το χάρισμα της αστρικής προβολής: η ψυχή της μπορεί να βγαίνει από το σώμα της και να ταξιδεύει στον αστρικό κόσμο, παρά τους κινδύνους που κρύβει.Στο τελευταίο της ταξίδι, η ψυχή της αποκόπηκε εντελώς από το σώμα της, με αποτέλεσμα να περάσει στα ενδότερα του αστρικού κόσμου, ο οποίος κυριεύεται από το απόλυτο σκότος. Ξυπνά στην Άβυσσο, όπου σύντομα αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνη… Και πως αυτό που υπάρχει τριγύρω δεν θέλει το καλό της.
Ευτυχώς, σαν από μηχανής θεός, εμφανίζεται ο Σεμπάστιαν, τη σώζει και την οδηγεί στην Ακαδημία: μία κοινότητα που έχουν δημιουργήσει άλλοι αποκομμένοι αστρικοί ταξιδευτές, για να μπορέσουν να προστατευτούν από το σκοτάδι και τους δαίμονες που κρύβονται σε αυτό.
Κατά κύριο λόγο θα ήθελα οι αναγνώστες μου να περάσουν καλά διαβάζοντάς το βιβλίο. Καλά και τα βαθιά νοήματα και οι προβληματισμοί –υπάρχουν αρκετά μέσα στην ιστορία για όσους θέλουν να τα ανακαλύψουν–, αλλά η καθημερινότητά μας είναι ήδη φορτωμένη με μπόλικες σκοτούρες. Θα ήθελα το βιβλίο και ο κόσμος μου να είναι ένα διάλειμμα από αυτά.
-
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία φαντασίας σε σύγκριση με παλιότερες εποχές;
Με πολλή χαρά βλέπω την άνοδό της τα τελευταία χρόνια. Όλο και περισσότεροι συγγραφείς δοκιμάζουν να γράψουν, και όλο και περισσότεροι αναγνώστες τολμούν να τους διαβάσουν. Η ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από των άλλων χωρών, και θεωρώ ότι πρέπει να στηριχθεί από όλους μας και να ανέβει περισσότερο.
-
Ποιος μυθιστορηματικός ήρωας από την ελληνική ή/και ξένη λογοτεχνία, είναι ο αγαπημένος σας;
Αν με ρωτήσετε σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μου, θα σας δώσω και διαφορετική απάντηση, καθότι ενθουσιάζομαι με πολλούς χαρακτήρες που συναντάω στα βιβλία που διαβάζω. Θα πω λοιπόν ότι ο αγαπημένος μου είναι αυτός που δεν έχω διαβάσει ακόμη
-
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε γράψει;
Κάποιο από αυτά που έχουν γίνει best seller, να γλιτώσω και από τον κόπο. Εντάξει, ας σοβαρευτώ. Κάθε συγγραφέας του φανταστικού νομίζω θα ήθελε να έχει σκαρώσει έναν κόσμο όπως του Τόλκιν ή της Ρόουλινγκ.
-
Σε ποιον κόσμο θα θέλατε να ζείτε; Στον πραγματικό, σε αυτόν που δημιουργείτε με τη φαντασία σας ή σε κάποιον που δημιούργησε κάποιος άλλος συγγραφέας;
Στον αστρικό κόσμο που έχω δημιουργήσει, νομίζω ότι θα άντεχα πέντε λεπτά πριν με καταπιεί η Άβυσσος ή ό,τι κρύβεται σε αυτήν. Οπότε, Hogwarts δαγκωτό! Εξάλλου, ακόμη περιμένω το γράμμα μου.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας! Σας εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο καινούριο σας βιβλίο καθώς και σε ότι ακολουθήσει!
Η Αγγελίνα Παπαδημητρίου γεννήθηκε λίγο μετά το θερινό ηλιοστάσιο της χρονιάς του 1990 και είναι χαρακτηριστικό παιδί της δεκαετίας της. Λατρεύει οτιδήποτε σχετίζεται με τη φαντασία και χάνεται μεταξύ βιβλίων, σειρών και παιχνιδιών στρατηγικής ή απόδρασης. Είναι φιλόλογος, επιμελήτρια βιβλίων και πρόσφατα ξεκίνησε τα πρώτα βήματα στον χώρο της μετάφρασης.
Το 2013 συνδημιούργησε το λογοτεχνικό blog Moonlight Tales, το οποίο διαχειρίζεται μέχρι και σήμερα, για τρία χρόνια δίδασκε δημιουργική γραφή στο εργαστήρι «Scripta Manent», ενώ πλέον εργάζεται ως υπεύθυνη licensing σε εκδοτικό οίκο.
Διηγήματά της περιλαμβάνονται σε συλλογές όπως το “Ζόμπι στην Ελλάδα” ή το “And they lived happily ever after?”, αλλά πολλά έργα της υπάρχουν δημοσιευμένα στο Moonlight Tales.
Το “Αίμα από Ασήμι” είναι το πρώτο βιβλίο τριλογίας.
