Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Το βιβλίο της Μέρι Λόσον, «Η πόλη της σιωπής», ήταν υποψήφιο για το βραβείο Booker 2021. Το βραβείο πήγε τελικά στο βιβλίο «Η υπόσχεση», όμως αυτό δε σημαίνει ότι κι ετούτο το βιβλίο δεν είχε τα φόντα να κερδίσει. Όπως και «Η υπόσχεση», έτσι και «Η πόλη της σιωπής» δεν είναι ένα απλό, εύκολο βιβλίο. Πάει τον αναγνώστη αρκετά χρόνια πίσω. Στο μεγαλύτερο κομμάτι του βρίσκεται εκεί γύρω στο 1970, και σε κάποιες αναδρομές στο παρελθόν, πηγαίνει στην εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όχι όμως στην Ευρώπη, αλλά στον Καναδά. Το θέμα του δεν είναι ο πόλεμος, είναι ελάχιστη η σχέση του με τον πόλεμο. Ακόμα και οι αναφορές σε αυτόν είναι ελάχιστες. Ο σκοπός είναι να τοποθετηθεί η ιστορία που θέλει να πει η συγγραφέας, στο σωστό ιστορικό πλαίσιο.
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη στο Βόρειο Οντάριο μεγαλώνει η οκτάχρονη Κλάρα. Η ζωή της Κλάρας ήταν τακτοποιημένη μέχρι πρόσφατα. Τα βράδια κοιμόταν στο δωμάτιο της μεγαλύτερης αδερφής της Ρόουζ, όχι γιατί δεν είχε δικό της δωμάτιο, αλλά γιατί της άρεσε περισσότερο η παρέα της Ρόουζ. Απέναντι από το σπίτι τους βρίσκεται εκείνο της κυρίας Όρτσαρντ, παρέα με την οποία η Κλάρα έχει περάσει πολλά απογεύματα. Και είναι και ο γάτος της κυρίας Όρτσαρντ, ο Μόουζες, που, ενώ δε συμπαθεί τους ξένους, με την Κλάρα τα πάει καλά! Αυτή ήταν η ήσυχη ζωή της Κλάρα, που πλέον έχει αναστατωθεί.
Η Ρόουζ δεν είναι πια στο σπίτι. Η δεκαεξάχρονη αδερφή της Κλάρα το έσκασε μια μέρα και δεν έχει επιστρέψει. Δεν είναι κάτι που κάνει πρώτη φορά, όμως τις προηγούμενες φορές, η Ρόουζ επέστρεφε μετά από 1-2 μέρες. Τώρα, μετά τον τσακωμό με τη μητέρα τους, η Ρόουζ δήλωσε ότι δε θα την ξαναδούν και έχει ήδη περάσει μια εβδομάδα. Κανείς δεν έχει ιδέα που μπορεί να είναι και η αστυνομία την ψάχνει παντού. Η Κλάρα δε φεύγει από το παράθυρο όσο περιμένει την αδερφή της. Έχει την πεποίθηση πως όσο είναι εκεί, η Ρόουζ θα επιστρέψει. Φεύγει μόνο για να κοιμηθεί και για να ταΐσει τον Μόουζες. Εκτός από τη Ρόουζ, λείπει και η κυρία Όρτσαρντ. Έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο και έτσι άφησε τη φροντίδα του Μόουζες στα χέρια της Κλάρα, μαζί με το κλειδί του σπιτιού. Όμως κι εκείνη λείπει καιρό, περισσότερο από όσο υπολόγιζε. Τόσο που η τροφή που είχε προνοήσει για τον Μόουζες τελείωσε και η Κλάρα έπρεπε να αγοράσει καινούρια. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας άντρας εμφανίζεται μια μέρα στο σπίτι της κυρίας Όρτσαρντ και αρχίζει να μαζεύει τα πράγματά της!
Ο Λίαμ Κέιν έρχεται σε ένα σπίτι στο οποίο δεν έχει ξαναβρεθεί. Το σπίτι είναι πλέον δικό του, του το έδωσε η κυρία Όρτσαρντ, μια αγαπημένη μορφή της παιδικής του ηλικίας, την οποία είχε χάσει για αρκετό καιρό και ξαναβρήκε τα τελευταία οχτώ χρόνια. Ήταν η αλλαγή, το καταφύγιο που χρειαζόταν μετά το διαζύγιό του. Μια προσωρινή κατοικία, μέχρι να δει τι θα κάνει με τη ζωή του.
Η Κλάρα, η κυρία Όρτσαρντ και ο Λίαμ είναι οι τρεις βασικοί χαρακτήρες της ιστορίας μας, αυτοί που ενώνουν τις διάφορες πτυχές της. Και οι τρεις τους έχουν περάσει δύσκολα, έχουν ταλαιπωρηθεί, έχουν νιώσει πολλή μοναξιά και αρκετή δυστυχία. Το μόνο που χρειάζονται είναι λίγη παρηγοριά κι αυτή τη βρίσκουν ο ένας στον άλλο.
Η συγγραφέας τοποθετεί μια πονεμένη ιστορία στο παρελθόν κι εκεί πάνω χτίζει πολλά. Μιλάει για τη μητρότητα, τη δυσκολία του να είσαι μητέρα και του να μην μπορείς να κάνεις παιδιά, την κατάθλιψη, την προσοχή που αποζητούν τα παιδιά και δεν τη βρίσκουν ή τη βρίσκουν κάπου αλλού. Τα λάθη που κάνουμε γιατί πολύ απλά είμαστε άνθρωποι και έχουμε αδυναμίες. Κανείς δεν είναι τέλειος αλλά και οι ακραίες συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές. Όλοι χρειαζόμαστε λίγη αγάπη, λίγη κατανόηση, λίγη προσοχή και κάποιες φορές και φροντίδα από ειδικούς.
Δεν είναι ένα χαρούμενο βιβλίο. Δεν είναι ένα χαλαρό βιβλίο. Είναι ένα βιβλίο που γεμίζει το μυαλό του αναγνώστη με σκέψεις.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Μέρι Λόσον είναι Καναδή συγγραφέας. Μετακόμισε στην Αγγλία μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο McGill, από όπου πήρε πτυχίο ψυχολογίας το 1968.
Το πρώτο της μυθιστόρημα με τον τίτλο Crow Lake εκδόθηκε το 2002 και μεταφράστηκε σε είκοσι δύο χώρες. Το 2006 έγραψε το The Other side of the Bridge και το 2013 το Road Ends. Όλα τα μυθιστορήματά της διαδραματίζονται στο βόρειο Οντάριο, όπου συνήθιζε να περνάει τα καλοκαίρια της.
Έχει δύο γιους και ζει στο νοτιοδυτικό Λονδίνο.
