Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
«Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;» Αυτή είναι η φράση που θα ακούσει ξαφνικά ένα βράδυ η Κλαίρη στο ακουστικό της και μες στον ύπνο της θα προσπαθήσει να καταλάβει τι συμβαίνει και τι είναι αυτό που τη ρωτάει ο άγνωστος άντρας. Μια φράση υπαίτια για το θάνατο του αδερφού της του Κωστή. Και κάπως έτσι θα αλλάξει όλη η ζωή της μέσα σε μια ώρα. Μέσα σε αυτή τη μία ώρα θα ανατραπούν τα πάντα και θα χάσει την ηρεμία της. Θα φύγει βιαστικά από τη Νέα Υόρκη για να γυρίσει στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια, μέσα σε ένα κλίμα θολό κι επικίνδυνο. Θα έχει στο πλάι της το Φίλιππο, το φίλο του Κωστή και μαζί θα προσπαθήσουν να ξετυλίξουν το κουβάρι και να βρουν την άκρη του νήματος που θα τους επιστρέψει στην αλήθεια και το φως.
Το βιβλίο είναι γραμμένο σε τρίτο πρόσωπο με πρωταγωνίστρια την Κλαίρη, μια νεαρή γυναίκα που μένει στη Νέα Υόρκη. Όμως η δράση του βιβλίου και η πλοκή του δεν θα παραμείνουν στα σύνορα του «μεγάλου μήλου», αλλά θα μεταφερθούν στην Αθήνα της κρίσης. Εκεί, που οι άστεγοι έχουν πληθύνει τα τελευταία χρόνια και που η ζωή ενός ανθρώπου έχει χάσει σιγά σιγά την αξία της.
Μέσα από τη ροή της ιστορίας, θα δούμε την κατάντια του σύγχρονου ανθρώπου. Αυτού που έχασε τη δουλειά, το σπίτι, την οικογένεια αλλά και την αξιοπρέπειά του. Αλλά και αυτού που έχασε τη συνείδησή του και θα έκανε τα πάντα για το χρήμα και τη δόξα. Αυτού που θα θυσίαζε τα πάντα στο βωμό της επιστήμης και της εξέλιξης. Αλήθεια τελικά, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;
Τα διλήμματα που θέτει το βιβλίο είναι καθαρά στην αποτύπωσή τους, αλλά δύσκολα στην απάντησή τους. Ποιο δίλημμα δεν είναι δύσκολο άλλωστε; Αλλά, πόσο μακριά θα έφτανε κάποιος για να μη χάσει ένα δικό του άνθρωπο; Πόσο μακριά θα έφτανε μια μάνα, για να μη νιώσει άλλη μάνα τον ίδιο πόνο; Που χάνεται η ηθική και η λογική και που αρχίζει η παράνοια;
Όλο αυτό το γαϊτανάκι σουρεαλισμού στήνεται γύρω από μια ιστορία φόνων και εξαφανίσεων αρκετών ανθρώπων. Η ιστορία εξελίσσεται δημιουργικά, με στοιχεία από το παρελθόν που παίζουν σημαντικό ρόλο στην πορεία των ηρώων και της ιστορίας γενικότερα. Οι ανατροπές που χρησιμοποιεί η συγγραφέας δίνουν περισσότερη έμφαση τόσο στην ίδια την πλοκή της ιστορίας αλλά και στα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει μέσα από αυτή.
Ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα και προκαλεί προβληματισμούς!
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Ελευθερία Μεταξά γεννήθηκε στο Αιγάλεω το 1970. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, της Δραματικής Σχολής Διομήδη Φωτιάδη και του τμήματος Δημοσιογραφίας του Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών ΑΝΤ1. Εργάστηκε ως ηθοποιός, λαμβάνοντας μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές, ως ασκούμενη δημοσιογράφος στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και ως φιλόλογος σε φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης.
Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων, με τη μετάφραση και την επιμέλεια βιβλίων και με μεταγλωττίσεις ξένων τηλεοπτικών σειρών. Είναι μέλος της Π.Ε.Λ. (Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών) και μιλάει Αγγλικά. Το διήγημά της με τίτλο Το τελευταίο ταξίδι απέσπασε έπαινο στον 34ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Π.Ε.Λ. Από τις εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Όταν μιλούν τα φεγγάρια, Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά, Μην κοιτάξεις πίσω, Σπασμένος καθρέφτης και Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;, ενώ από τις εκδόσεις Μίνωας τα μυθιστορήματα Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης, Αθώοι Ένοχοι, Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά (επανέκδοση), Το χέρι του Θεού και Ο θησαυρός της Σμύρνης.
