Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Ένα από τα αγαπημένα αναγνώσματα της χρονιάς, ένα βιβλίο που μου έδωσε πολλά και που μου προκάλεσε πάμπολλα συναισθήματα, είναι και το «Οι νεκροί ρομαντικοί» της συγγραφέως Ashley Poston. Η γραφή της συγγραφέως δεν είναι καινούρια για μένα, μιας και έχω ήδη διαβάσει την τριλογία «Once Upon a Con», που δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά απ’ όσο γνωρίζω, κι έτσι η ανάγνωση μου έδωσε αυτή την αίσθηση της οικειότητας που λατρεύω στα βιβλία.
Η Φλόρενς Ντέι είναι συγγραφέας με ένα δικό της βιβλίο στο ενεργητικό της και άλλα τρία που έχει γράψει για λογαριασμό μιας γνωστής αλλά μεγάλης σε ηλικία συγγραφέα ρομαντικών μυθιστορημάτων. Είναι δηλαδή, αυτό που λέμε συγγραφέας φάντασμα ή όπως είναι ο τίτλος στα αγγλικά ghost writer. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να βγάζει τα έξοδά της, μόνο που τώρα δυσκολεύεται να γράψει. Ο τελευταίος χρόνος ήταν πολύ δύσκολος γι’ αυτή. Χώρισε με το σύντροφό της, έναν άνθρωπο που θεωρούσε δικό της και που του άνοιξε την καρδιά της κι εκείνος την πρόδωσε, «κλέβοντας» την ιστορία της. Έκτοτε η Φλόρενς δεν πιστεύει στην αγάπη, και αυτό δε βοηθάει καθόλου μια συγγραφέα ρομαντικών βιβλίων. Έτσι, το τέταρτο και τελευταίο βιβλίο που έχει συμφωνήσει να γράψει για λογαριασμό της Αν, δεν προχωράει. Πρέπει να ζητήσει παράταση για άλλη μια φορά. Όταν όμως συναντάει τον νέο της επιμελητή, τον κούκλο επιμελητή, καταλαβαίνει πως εκείνος δεν είναι πρόθυμος να της τη δώσει. Έχει ήδη καθυστερήσει αρκετά και αν θέλουν να κυκλοφορήσει το βιβλίο στην ώρα του, πρέπει να παραδώσει το πρώτο χειρόγραφο την επομένη.
Όταν η Φλόρενς επιστρέφει απελπισμένη στο σπίτι, η κολλητή της η Ρόουζ την πείθει να βγουν έξω για να νιώσει καλύτερα. Στο ψαγμένο μπαράκι με τα κοκτέιλ που έχουν ονόματα λογοτεχνών όμως θα συναντήσει δύο πρόσωπα. Το πρώτο θα είναι ο πρώην της που της κατέστρεψε τα πιστεύω της γύρω από την αγάπη και τον ρομαντισμό. Το δεύτερο πρόσωπο θα το συναντήσει στο δρομάκι πίσω από το μπαρ, όταν θα βγει για να πάρει αέρα, και δε θα είναι άλλος από τον Μπεν, τον όμορφο νέο της επιμελητή. Δε θα προλάβουν να πουν πολλά γιατί ένα τηλεφώνημα θα δώσει στη Φλόρενς τη χαριστική βολή. Τα νέα για το θάνατο του πατέρα της θα την πονέσουν και θα τη φέρουν αντιμέτωπη με όσα προσπαθεί να αφήσει πίσω εδώ και χρόνια. Έτσι θα αναγκαστεί να γυρίσει στην μικρή πόλη απ’ όπου έφυγε και όπου κανείς δεν την καταλαβαίνει. Και χωρίς να έχει στο πλάι της τον αγαπημένο της πατέρα. Μόνο που, τις πρώτες ήδη ώρες της εκεί, το παρελθόν θα επιστρέψει με τη μορφή του φαντάσματος του Μπεν. Όταν το κουδούνι του γραφείου τελετών, της οικογενειακής επιχείρησης δηλαδή, χτυπήσει, η Φλόρενς δε θα ανοίξει την πόρτα σε κάποιον που ήρθε να συμπαρασταθεί στην οικογένεια, αλλά στο Μπεν, ή καλύτερα στο φάντασμά του. Η Φλόρενς καταλαβαίνει ότι θα πρέπει να βοηθήσει τον επιμελητή της να κλείσει τους όποιους ανοιχτούς λογαριασμούς έχει για να περάσει στην άλλη πλευρά.
Μας γίνεται ξεκάθαρο από αρκετά νωρίς ότι το μεταφυσικό κομμάτι είναι μέρος της ηρωίδας, είναι ένα στοιχείο που μοιραζόταν με τον πατέρα της, και ότι είναι ο λόγος που μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Έτσι δεν είναι περίεργο που συναντάει το φάντασμα του νέου της επιμελητή, ακόμα κι αν η όλη κατάσταση είναι λίγο περίεργη, δεδομένου ότι στη συνάντησή τους έξω από το μπαράκι θα έρθουν λιγάκι πιο κοντά. Έτσι όταν οι δυο τους αρχίζουν να περνάνε χρόνο μαζί, βλέπουμε πόσο ωραία θα ήταν ο Μπεν να μην ήταν φάντασμα, μιας και θα ήταν ο τέλειος σύντροφος για τη Φλόρενς. Ήταν εκεί για εκείνη, της χάριζε την προσοχή του και την άκουγε προσεχτικά και προσπαθούσε να τη βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορούσε, παρ’ όλο που αυτός χρειαζόταν τη βοήθειά της. Όμως και η Φλόρενς είναι μια κοπέλα με την οποία είναι πολύ εύκολο να συνδεθεί κανείς σαν αναγνώστης. Έχει καλή ψυχή, ζεστή καρδιά, πιστεύει στα όνειρα, εμπιστεύεται τους ανθρώπους και θέλει ένα ευτυχισμένο τέλος. Τουλάχιστον αυτό πίστευε και αυτό ήθελε μέχρι να προδοθεί.
Πέρα όμως από το ρομαντισμό και την ερώτηση αν έχει πεθάνει ή όχι, το βιβλίο μας δίνει πολλά για τις ανθρώπινες σχέσεις. Τη φιλία, τις σχέσεις ανάμεσα σε αδέρφια ή στα μέλη μιας οικογένειας γενικότερα. Τη δυσκολία να προσαρμοστεί κάποιος λίγο διαφορετικός σε μια μικρή κοινωνία αλλά και την ανάγκη να βάλει ένα τέλος σε παλιές αψιμαχίες και να ξεκαθαρίσει τη στάση του απέναντι σε μικρόψυχους ανθρώπους ή σε όσους του έχουν φερθεί άσχημα στο παρελθόν. Το βασικό, όπως μας δίνει να καταλάβουμε η συγγραφέας, είναι να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας.
Διασκεδαστικό, συγκινητικό, με χιούμορ και με απίστευτο representation, όπως και όλα τα προηγούμενα βιβλία της συγγραφέως, άνετα μπαίνει στα πιο χουχουλιάρικα αναγνώσματα της χρονιάς!
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η ΑΣΛΕΪ ΠΟΣΤΟΝ γράφει βιβλία για τον έρωτα, τη φιλία και ιστορίες με ευτυχισμένο τέλος. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, από όπου και κατάγεται. Τα τελευταία δέκα χρόνια εργάζεται στον εκδοτικό χώρο, και συγκεκριμένα στον τομέα των social media και του μάρκετινγκ, ενώ πρόσφατα άρχισε να ασχολείται με τη συγγραφή. Ζει παρέα με τη γάτα της την Πάπρικα σ’ ένα σπίτι γεμάτο βιβλία. Όταν δε γράφει, της αρέσει να κάνει κατασκευές, να πηγαίνει μεγάλες βόλτες, να χαζεύει βιντεάκια με γάτες και να διαβάζει.
