Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Τελευταία, όλο και περισσότερα feelgood βιβλία κυκλοφορούν και χαίρομαι γιατί φαίνεται πως είναι ένα είδος που απολαμβάνω να διαβάζω. Μην αυταπατάστε, όταν λέμε ότι ένα βιβλίο είναι feelgood βιβλίο, δεν εννοούμε ότι όλα είναι ρόδινα, ο ήλιος λάμπει, τα πουλάκια κελαηδούν και οτιδήποτε άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς όταν μιλάει για μια ουτοπία. Καμία σχέση. Τα feelgood έχουν σκοπό να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα, να μας ανεβάσουν το ηθικό και να μας φτιάξουν τη διάθεση. Βέβαια, πριν φτάσουμε εκεί, μπορεί να διαβάσουμε για κάποιες άσχημες καταστάσεις, μπορεί και να στεναχωρηθούμε λίγο, αλλά στο τέλος, κλείνοντας το βιβλίο, η διάθεσή μας θα έχει ανέβει και θα χαιρόμαστε με όσα έχουν καταφέρει οι χαρακτήρες του βιβλίου. Έχετε στο νου σας αυτό τον ορισμό λοιπόν, όταν ακούτε ή διαβάζετε τη λέξη feelgood.
Στην ιστορία μας λοιπόν, η βασική χαρακτήρας είναι η Τζάνις, μια γυναίκα μέσης ηλικίας που βιοπορίζεται καθαρίζοντας σπίτια. Μένει με το σύζυγό της, τον Μάικ, στο Κέιμπριτζ και έχει πλέον ένα πολύ καλό πελατολόγιο. Κάποιους από τους πελάτες της τους γνωρίζει χρόνια, όπως γνωρίζει και τις ιστορίες τους. Βλέπετε, η Τζάνις, είναι φύλακας ιστοριών! Ενώ κάνει ήσυχα ήσυχα τη δουλειά της, οι άνθρωποι της μιλούν και της διηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες. Εκείνη τις φυλάει προσεκτικά στη βιβλιοθήκη του μυαλού της και δε χάνει ευκαιρία να συλλέξει κι άλλες ιστορίες.
Ένα από τα ζευγάρια που είναι πελάτες της καιρό, είναι κάπως ιδιόρρυθμο. Η Τζάνις τους έχει δώσει ονόματα. Η γυναίκα είναι η κυρία ΝαιΝαιΝαι και ο άντρας είναι ο κύριος ΌχιΌχιΤώρα. Οι δυο τους έχουν ένα αθυρόστομο Φοξ Τεριέ που η Τζάνις λατρεύει! Κάποια στιγμή, η κυρία ΝαιΝαιΝαι της ζητάει να βγάζει βόλτα το Δέκιο (είναι αυτό όνομα για σκύλο!;) και η Τζάνις δέχεται με χαρά. Λίγο αργότερα, της ζητάει να προσθέσει την πεθερά της στο πελατολόγιό της, μιας κι έχει μεγαλώσει πολύ και χρειάζεται βοήθεια. Όταν η Τζάνις γνωρίσει την ενενηνταδυάχρονη κυρία Μπ, θα βρει το δάσκαλό της. Μέχρι τώρα, η Τζάνις άκουγε τις ιστορίες των άλλων αλλά ποτέ δεν έλεγε τη δική της σε κανέναν. Η κυρία Μπ το έχει βάλει σκοπό να μάθει τη δική της ιστορία και να τη βοηθήσει να διώξει από πάνω της ένα βάρος που δεν ήξερε ότι κουβαλούσε εδώ και τόσα πολλά χρόνια!
Σιγά σιγά, γνωρίζοντας τη Τζάνις μαθαίνουμε τις ιστορίες κάποιων πελατών της και μπορούμε να καταλάβουμε πως έχουν γεννηθεί τα αισθήματα φιλίας που νιώθει γι’ αυτούς. Είναι ένας άνθρωπος που νοιάζεται για τους άλλους και με πολλούς από αυτούς έχει δεθεί. Καταλαβαίνει τι τους πονάει και τι τους κάνει χαρούμενους και χωρίς να το συνειδητοποιεί, κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει η ζωή τους πιο εύκολη!
Πέρα από τις ιστορίες των άλλων όμως, αρχίζουμε και βλέπουμε ψήγματα και της δικής της ιστορίας, αυτής που δε λέει πουθενά. Στην αρχή βλέπουμε μόνο το παρόν της, το οποίο δεν είναι και πολύ ευοίωνο. Η ζωή της δεν είναι πάρα πολύ δύσκολη, αλλά είναι μια ζωή με την οποία μπορούν να ταυτιστούν πολλές γυναίκες. Οι σκέψεις της, είναι σκέψεις που κάνουν πολλές από μάς και μπορούν να την καταλάβουν. Όμως μόνο η ίδια μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό. Να δει τι δεν πάει καλά, που δεν είναι και δύσκολο, και να κάνει πραγματικά κάτι γι’ αυτό, χωρίς δεύτερες σκέψεις κι ενοχές. Γιατί, η Τζάνις, όπως και καθεμία από εμάς, αξίζει να είναι ευτυχισμένη!
Τη συμπάθησα πολύ πρέπει να σας πως. Την άκουσα, κατάλαβα τις δυσκολίες της και τις δεύτερες σκέψεις της. Τη συμπόνησα για όσα πέρασε και περνάει. Η ζωή δεν είναι μαύρο ή άσπρο και δε θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι είμαστε εγωιστές όταν θέλουμε να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας. Δεν έχουμε μόνο υποχρεώσεις, έχουμε και δικαιώματα, κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε!
Στο βιβλίο υπάρχουν αναφορές σε δύο πολύ γνωστά βιβλία. Το ένα είναι «Το πανηγύρι της ματαιοδοξίας» ή αλλιώς «Vanity Fair» και το δεύτερο είναι το «Χίλιες και μία νύχτες». Το πρώτο ομολογώ πως δεν το έχω διαβάσει, οπότε δεν μπόρεσα να κάνω ακριβώς τη σύνδεση που κάνουν η Τζάνις και η κυρία Μπ. Αυτό όμως δε με δυσκόλεψε καθόλου με την αφήγηση ούτε με την κατανόηση των νοημάτων που ήθελε να περάσει η συγγραφέας.
Το συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο με πολύ ωραία μηνύματα που μας θυμίζουν να προσέχουμε λίγο παραπάνω τον εαυτό μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε!
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Αφού σπούδασε Ιστορία στο πανεπιστήμιο, η ΣΑΛΙ ΠΕΪΤΖ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο για να εργαστεί στον χώρο της διαφήμισης. Στον ελεύθερό της χρόνο σπούδασε την τέχνη της ανθοκομίας σε νυχτερινή σχολή και τελικά κατάφερε να ανοίξει δικό της ανθοπωλείο. Η Σάλι κατάλαβε πως τα ανθοπωλεία προσφέρουν ένα μοναδικό παράθυρο στις ιστορίες των ανθρώπων και δημιούργησε μια σειρά από μη μυθοπλαστικά βιβλία με υλικό που συγκέντρωσε από τους πελάτες της. Στη συνέχεια δημιούργησε τη δική της σειρά στιλό, την Plooms. Στο πρώτο της μυθιστόρημα ΦΥΛΑΚΑΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ, το οποίο αγαπήθηκε από εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες και βρέθηκε στην κορυφή της λίστας με τα ευπώλητα των Sunday Times, η Σάλι συνδυάζει την αγάπη της για την Ιστορία και για τη συγγραφή με το ενδιαφέρον της για τις προσωπικές διαδρομές των ανθρώπων. Η Σάλι ζει στο Ντόρσετ της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Η μεγαλύτερη κόρη της, η Άλεξ, σπουδάζει Ιατρική και η μικρότερη κόρη της είναι η συγγραφέας Λίμπι Πέιτζ.
