Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου
Είχα τη χαρά να πάρω στα χέρια μου το τελευταίο βιβλίο του πολυδιαβασμένου συγγραφέα Jo Nesbo, με τίτλο «Το Βασίλειο». Και σαν άνθρωπος που εκτιμάει τις όμορφες εκδόσεις, ενθουσιάστηκα τόσο πολύ από τη σκληρόδετη συλλεκτική έκδοση που εκτός από τον πρόλογο και την υπογραφή τους συγγραφέα, ήρθε με μια πολυτελή κουβερτούρα. Όχι, δεν εννοώ τη σοκολάτα που βάζουμε στα γλυκά. Κουβερτούρα λέμε στα Ελληνικά το dust jacket, το κομμάτι χαρτί δηλαδή που μπαίνει σαν δεύτερο εξώφυλλο σε σκληρόδετες και μη εκδόσεις. Το βιβλίο του αυτό δεν έχει ήρωα το Χάρι Χόλε. Για την ακρίβεια δεν έχει καμία σχέση με αυτή τη φορά και ο ήρωάς του δεν είναι ούτε αστυνομικός, ούτε επιθεωρητής.
Ο Ρόι Όπγκαρντ και ο αδερφός του ο Καρλ μεγάλωσαν σε ένα ορεινό χωριό της Νορβηγίας, σε ένα κτήμα λίγο πιο πάνω στο βουνό από το κέντρο του χωριού, όπου είχαν πολύ χώρο και απίστευτη θέα. Η θέση του σπιτιού τους, αλλά και των κτημάτων τους γενικότερα, όσο άγονα κι αν ήταν, έδιναν στον πατέρα τους την αίσθηση ενός τελείως δικού του χώρου, γι’ αυτό και αναφερόταν σε αυτό ως το βασίλειό τους. Στον μικρόκοσμό τους, η οικογένεια ερχόταν πάντα πρώτη και οι σχέσεις μεταξύ των μελών της ήταν πολύ δεμένες. Αυτό, μέχρι τη στιγμή που τα αδέρφια μένουν μόνα τους, έχοντας χάσει τους γονείς του, και ο Καρλ μετακομίζει στη Μινεσότα των ΗΠΑ για να σπουδάσει. Ο Ρόι μένει πίσω μόνος του και φροντίζει το κτήμα και το σπίτι, ενώ παράλληλα διατηρεί συνεργείο αυτοκινήτων και μετέπειτα βενζινάδικο, βγάζοντας έτσι τα προς το ζην.
Δεκαπέντε χρόνια μετά, ο Καρλ ανακοινώνει στον αδερφό του πως επιστρέφει από τον Καναδά στην πατρίδα, μαζί με τη γυναίκα του, με σκοπό να μείνει στο χωριό και να το αναδείξει. Στόχος του είναι να χτίσει ένα ξενοδοχείο στο πανέμορφο βουνίσιο τοπίο του Όπγκαρντ που θα αναδείξει το χωριό και θα το σώσει από την εξαφάνιση. Ο νέος οδικός άξονας που έχει προβλεφθεί, παρακάμπτει το κομμάτι της Εθνικής οδού που περνάει μέχρι τώρα από το Ος, με αποτέλεσμα, όταν το έργο ολοκληρωθεί, να μείνει το χωριό χωρίς τουρισμό, χωρίς τους περαστικούς που σταματούσαν για φαγητό και ανεφοδιασμό και άφηναν τα χρήματά τους στο χωριό. Αν αυτό συμβεί, οι καλλιέργειες και τα ζώα δεν θα είναι ικανά να θρέψουν τους κατοίκους του χωριού και αυτό θα ερημώσει. Έτσι ο Καρλ είναι σίγουρος πως το χωριό θα σταθεί στο πλευρό του, γιατί αγαπάει αυτούς που επιστρέφουν μετά από τόσα χρόνια απουσίας, και θα επενδύσει στο ξενοδοχείο. Ο Καρλ, μέσα από τον ανοιχτό, χαρισματικό και επικοινωνιακό χαρακτήρα του καταφέρνει να κερδίσει το χωριό, ενώ ο Ρόι, έτσι κλειστός και μοναχικός που είναι δεν έχει και πολλές επαφές με τους συγχωριανούς του, εκτός από τις απαραίτητες για τις καθημερινές τους συναλλαγές.
Μαζί με τον Καρλ όμως επιστρέφουν και μνήμες, παλιά μίση και αντιδικίες. Όσο εκείνος έλειπε, είχε ξεχαστεί ο λόγος που έφυγε. Είχε ξεχαστεί η σχέση που είχε με την κόρη του πρώην προέδρου του Ος και ο λόγος που τον ώθησε να απομακρυνθεί. Και μαζί με αυτό, ξυπνάνε κι άλλες θύμισες που ήταν σε νάρκη τόσα χρόνια. Η εξαφάνιση του πρώην αστυνομικού του χωριού ανακινείται στη μνήμη του γιου του, που έχει πλέον πάρει τη θέση του, και αρχίζει να σκαλίζει τα γεγονότα του παρελθόντος. Άνθρωποι που πληγώθηκαν βρίσκουν την ευκαιρία να πάρουν το αίμα τους πίσω, βάζοντας σκοπό της ζωής τους να καταστρέψουν τον Καρλ. Μόνο που μαζί με τον Καρλ, θα καταστραφούν και όλα αυτά που τόσα χρόνια έχτιζε ο Ρόι. Όλοι οι τοίχοι που είχε σηκώσει και πίσω τους κρύβονταν όσα δεν μπορούσαν να βγουν στο φως, κινδυνεύουν να καταρρεύσουν.
Η σχέση των δύο αδερφών είναι και το πιο δυνατό στοιχείο στο βιβλίο. Ο συγγραφέας τοποθετεί την ιστορία του σε ένα απομονωμένο σχετικά χωριό του βορρά, σε μια κλειστή κοινωνία που τίποτα δε μένει κρυφό. Κι όμως, οι ήρωές του έχουν πολλά κρυμμένα μυστικά που προσπαθούν να διαφυλάξουν. Όσο προχωράει η αφήγηση, η οποία ακολουθεί τον Ρόι, τον μεγάλο αδερφό, μαθαίνουμε περισσότερα και για τη σημερινή κατάσταση των δύο αντρών και την τωρινή σχέση τους, αλλά και για ολόκληρη την οικογένεια από όταν ήταν οι δυο τους ακόμα παιδιά. Βλέποντας πόσο διαφορετικοί είναι μεταξύ τους, κάνει εντύπωση πόσο δεμένοι είναι. Αυτή η ιδιαίτερη σχέση που έχουν δημιουργεί αίσθηση στον αναγνώστη ο οποίος φτάνει σε συμπεράσματα που δεν ξέρει αν θέλει να είναι αληθινά. Υπάρχει κι εδώ πολύ έντονη η σκοτεινιά που έχουν οι βόρειες χώρες και βγαίνει στο κείμενο χωρίς προσπάθεια. Διαβάζοντας τις αντιδράσεις και τις σκέψεις του βασικού ήρωα, ενός ανθρώπου που μέχρι τότε δεν έχει απομακρυνθεί και πολύ από το χωριό του, μόνο για τις καθιερωμένες επισκέψεις στα κεντρικά της εταιρείας, ενός ανθρώπου που αγαπά τον τόπο του και το βουνό, που έχει συνηθίσει σε αυτόν τον τρόπο ζωής και δε σκέφτεται να τον αλλάξει, βλέπουμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα. Είναι όμως κι ένας άνθρωπος με τις δικές του αρχές και με την οικογένεια ως το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του. Ακριβώς λοιπόν επειδή τον γνωρίζουμε καλά, ίσως δεν ξαφνιαζόμαστε τόσο από τις πράξεις του.
Εκεί έγκειται και ο προβληματισμός που δημιουργεί ο συγγραφέας. Είναι δικαιολογημένες οι πράξεις του Ρόι ή όχι; Αν μπει και το ηθικό κομμάτι στη μέση, τότε περιπλέκονται τα πράγματα πολύ…
Την απάντηση αφήνω να τη δώσετε εσείς. Αν καταφέρετε να καταλήξετε κάπου.
