Γράφει η Γεωργία Κωστοπούλου

Επιστρέφουμε στη Ρόσαρ, σε αυτόν τον κόσμο γεμάτο πέτρα, βροχή, φοβερές θύελλες και τερατώδη ζώα. Τίποτα δεν είναι όπως το ξέρουμε από τον δικό μας κόσμο και τίποτα δε θα έπρεπε να θεωρούμε δεδομένο. Εκεί που ο πόλεμος είναι καθημερινό φαινόμενο, όπως περίπου ήταν το μεσαίωνα στην Ευρώπη, αν και λιγάκι πιο έντονο. Εκεί που οι διάδρομοι και τα δωμάτια φωτίζονται, όχι από φωτιά, πυρσούς, δαυλούς και τα σχετικά, αλλά από κρυστάλλινες σφαίρες, εμποτισμένες με θυελλόφως. Οι σφαίρες αυτές όμως δε χρησιμοποιούνται μόνο για να φωτίζουν το χώρο. Είναι ταυτόχρονα και νόμισμα, αλλά έχουν και μία ακόμη χρήση. Μπορούν να εμποτίσουν με θυελλόφως αντικείμενα, όπως είναι οι μετασκευαστές και οι ψυχοπομποί. Αλλά, αυτή η τελευταία χρήση δεν είναι τόσο ευρέως διαδεδομένη και δεν μπορούν όλοι να τη χρησιμοποιήσουν.
Σε αυτόν τον τρίτο τόμο του πρώτου βιβλίου –να θυμίσω ότι στα Ελληνικά το πρώτο βιβλίο της σειράς αποφασίστηκε να κυκλοφορήσει σε τέσσερις τόμους και όχι σε δύο όπως στο εξωτερικό– συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει στον προηγούμενο τόμο. Γίνονται αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα σε αυτό το κομμάτι της ιστορίας, μιας και βλέπουμε περισσότερες πτυχές του χαρακτήρα του βασικού μας ήρωα, του Κάλαντιν, αλλά και κάποιες λεπτομέρειες που ναι μεν δεν αποκαλύπτονται πλήρως, δίνουν αρκετά στοιχεία δε ώστε να εδραιωθούν κάποιες θεωρίες του αναγνώστη.
Αυτό σημαίνει ότι έχω μια καλή ιδέα για το ποιος ή καλύτερα τι είναι ο Κάλαντιν. Αυτό για το οποίο δεν έχω καταλήξει ακόμα, είναι ο ρόλος που παίζει η Σάλαν σε αυτή την ιστορία. Μιας και η εξιστόρηση ασχολείται σε μεγάλο βαθμό μαζί της, υποθέτω πως κάποιο σημαντικό ρόλο θα παίζει κι αυτή και μένει απλά να συνεχίσω το διάβασμα για να καταλάβω που οδεύει. Και ναι, φυσικά και θέλω να διαβάσω τι συνέχεια!
Για την ακρίβεια, πιστεύω πως αυτός ο τόμος τελείωσε νωρίς. Θα ήθελα να έχει πολύ περισσότερες σελίδες, μη σας πω να φτάνει και μέχρι το τέλος του βιβλίου. Προσωπικά δε με ενοχλεί το μέγεθος ενός βιβλίου, ειδικά όταν η ιστορία είναι καλή και θέλω να συνεχίζω να διαβάζω. Νιώθω ότι δεν «πήρα» πολλά και ανυπομονώ να πάρω στα χέρια μου το τελευταίο μέρος του βιβλίου. Μακάρι η ελληνική έκδοση να ήταν σε δύο τόμους και όχι σε τέσσερις, αλλά, προφανώς, τις αποφάσεις αυτές δεν τις παίρνω εγώ!
Όπως και να έχει, η γραφή του Sanderson παραμένει από τις αγαπημένες μου και φυσικά και θα συνεχίσω τα αρχεία του Θυελλόφωτος και ότι άλλο δικό του πέσει στα χέρια μου!

Εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος

Λίγα λόγια για το συγγραφέα

Ο Brandon Sanderson γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1975 στο Λίνκολν της Νεμπράσκα. Μετά τις σπουδές του στη Βιοχημεία, το 2005 εξέδωσε το Elantris, ένα αυτοτελές έπος φαντασίας. Το βιβλίο απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και σημείωσε εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις. Αυτό δεν ήταν παρά μόνο η αρχή για την ανοδική πορεία του Sanderson στο συγγραφικό στερέωμα, ο οποίος μεταξύ άλλων επελέγη και για την ολοκλήρωση της μνημειώδους σειράς Ο Τροχός του Χρόνου του Robert Jordan, έργο που έφερε εις πέρας σε τρία βιβλία και τριάμισι χρόνια.

Σήμερα ο Sanderson διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Brigham Young και εξακολουθεί να γράφει ασταμάτητα.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανέκδοτο υλικό και ενημερώσεις ως προς τα τρέχοντα και μελλοντικά σχέδια του συγγραφέα, μπορείτε να επισκεφθείτε το site του, www.brandonsanderson.com